Noem me melig of abnormaal zot van een kind
dat niet eens het mijne is. Noem me zoals u wilt, het kan me geen bal schelen.
Ik ben het gewoonweg werkelijk, zot van dit schepseltje.
Exact 1 jaar geleden, allemaal tesamen in
de Mac Donalds. Niet dat iemand dat graag wou eten maar er was gewoon niets
anders open. En vieren moesten we, want damens en heren, die dag was er een
mirakel gebeurd.
In deze afgelopen 365 dagen heb ik me op regelmatige basis afgvraagd hoe ik toch zo stom kon zijn te vertrekken naar de andere kant van de wereld.
In deze afgelopen 365 dagen heb ik me op regelmatige basis afgvraagd hoe ik toch zo stom kon zijn te vertrekken naar de andere kant van de wereld.
Al stuurde je lieve mama me dagelijks een
foto, toch wil ik je nog eens bewonderen met m’n eigen ogen. Die blonde
donsjes, blauwe kijkertjes en pareltjes van tanden. Ik weet hoe goed je mama is
in photoshop. Wieweet staat je neusje wel wat scheef en heb je één geel en één
groen oog, ben je een dikkertje en misschien wel ietwat aan de lelijke kant. Ik
weet het niet. Alles kan.
Ik zou dat gewoon graag toch eens checken.
Ik zou dat gewoon graag toch eens checken.
En als je wilt, lieve Mina, dan kan ik je
ook vertellen over al die dingen die ik heb meegemaakt in die maanden dat ik er
niet was. Ookal kan je me nog niet verstaan en is zinnige feedback geven nog
niet je sterkste kant, ik zou dat met veel plezier doen.
Ik kan je leren hoe je in het Spaans corrupte politie afscheept, hoe blond zijn en glimlachen alles veel makkelijker maakt. Hoe ik haaien en krokodillen gezien heb. Misschien, als het je niet stoort kan ik het ook wat spannender maken. Dat ik er mee gevochten heb ofzo. Dat ik als een held gewonnen heb na een messteek in zijn linker oog. “Van wie? De haai of de krokodil?” Van beide, teglijk als je wil.
Of als je vindt dat dit laatste erover gaat kan ik het nog altijd weglaten hoor, maakt me niet zo, zolang je me maar stoer vindt. Dat je het begrijpt, me vergeeft, dat ik er in je eerste levensjaar niet bij was.
Ik kan je leren hoe je in het Spaans corrupte politie afscheept, hoe blond zijn en glimlachen alles veel makkelijker maakt. Hoe ik haaien en krokodillen gezien heb. Misschien, als het je niet stoort kan ik het ook wat spannender maken. Dat ik er mee gevochten heb ofzo. Dat ik als een held gewonnen heb na een messteek in zijn linker oog. “Van wie? De haai of de krokodil?” Van beide, teglijk als je wil.
Of als je vindt dat dit laatste erover gaat kan ik het nog altijd weglaten hoor, maakt me niet zo, zolang je me maar stoer vindt. Dat je het begrijpt, me vergeeft, dat ik er in je eerste levensjaar niet bij was.
Lieve Mien, ik weet dat we elkaar nog niet
zo goed kennen, maar ik weet dat je ooit 7/10 gaat halen op een toets Frans en
daarom hou ik nu al zo zielsveel van jou.
Pruts, een welgemeende gelukkige verjaardag
gewenst.
Liefs, Tante Titi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten